عفونت بعد از عمل لابیا یکی از عوارض این عمل زیبایی است. در واقع لابیاپلاستی یک روش جراحی برای برداشتن بخش های اضافی لابیاهای ماژور و مینو واژن است. وجود بافت اضافی در این ناحیه می تواند برای زنان سخت باشد و باعث درد و ناراحتی در انواع لباس ها، تحریک در فعالیت های روزمره و احساس خودآگاهی در محیط های عمومی شود. جراحی لابیاپلاستی با چند تکنیک منحصر به فرد انجام می شود. هر تکنیک با در نظر گرفتن ساختار داخلی لب، شکل و اندازه فرد برنامه ریزی می شود. در این مقاله همه چیز درباره اصلی ترین عوارض لابیاپلاستی یعنی عفونت را مورد بررسی قرار داده ایم.
چقدر احتمال عفونت بعد از عمل لابیا وجود دارد؟
عمل لابیاپلاستی تحت بیهوشی و با رعایت شرایط جراحی استریل انجام می شود. عفونت بعد از لابیاپلاستی بسیار نادر است. اگر جراحی لابیای بیرونی (لابیا ماژور پلاستی) انجام شود، آنتی بیوتیک تجویز می شود؛ زیرا در این روش خطر عفونت بیشتر است. اکثر عفونت ها پس از جراحی لابیاپلاستی به دلیل عفونت های مخمری و واژینوز باکتریایی (BV) است. خطر کلی ایجاد عفونت بعد از لابیاپلاستی بسیار کم و کمتر از 10 درصد است. با انجام پیش درمان های متخصص زنان می توان این عفونت ها را کاهش داد.
نحوه ایجاد عفونت بعد از لابیاپلاستی
بعد از لابیاپلاستی ادم ایجاد می شود که به تدریج در 24 ساعت اول در قسمت هایی از بخیه ها آشکار می شود. این ادم یک فرآیند طبیعی است که به نظر می رسد به پاسخ بهبود بافت بستگی دارد. ادم در عرض 1 هفته به حداقل سطح کاهش می یابد. بعد از 1-2 هفته کاملا از بین می رود. یکی از اصلی ترین دلایل ایجاد عفونت بعد از این جراحی عدم رعایت مراقبت های پس از لابیاپلاستی است.
از آنجایی که زخم جراحی به محیط خارجی باز است، باید مراقب تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی در این مدت بود. ناحیه تناسلی مکانی مستعد عفونت است. بنابراین توصیه می شود بعد از توالت ناحیه تناسلی را از جلو به عقب تمیز کرده و با دستمال توالت نرم آن ناحیه را به آرامی خشک کنید. بنابراین، خطر عفونت پس از لابیاپلاستی به حداقل می رسد.
علائم عفونت بعد از لابیاپلاستی
عدم انجام درست تکنیک های لابیاپلاستی توسط پزشک و عدم رعایت نکات مراقبتی بعد از جراحی توسط خود فرد می توانند دلایل اصلی ابتلا به عفونت بعد از عمل لابیا باشند. اصلی ترین علائم عفونت بعد از لابیاپلاستی عبارتند از قرمزی پوست در محل بخیه ها، درد، تورم، سوزش و خارش، ترشح ملتهب زرد و سبز از لبه های بخیه، افزایش دمای بدن و …
چه اقداماتی برای پیشگیری از عفونت انجام می شود؟
در صورتی که به یک متخصص زنان خوب مراجعه کرده باشید، او برای جلوگیری از عفونت بعد از عمل لابیا، درمان آنتی بیوتیکی ارائه می دهد. می توان آن را به صورت موضعی، مانند اریترومایسین خوراکی، به عنوان سفالوسپورین های نسل اول یا ترکیبی از آنتی بیوتیک های موضعی و خوراکی استفاده کرد. پس از هر بار شستشوی پرینه یا فرج باید از آنتی بیوتیک های موضعی استفاده شود. در این مدت باید از استفاده از صابون بر روی فرج خودداری شود.
در بیشتر موارد، به بیماران توصیه می شود که از غوطه ور شدن در وان خودداری کنند و به جای آن برای مدت کوتاهی شنا و دوش بگیرند. فرج باید به آرامی تمیز و خشک شود، پانسمان روزانه با پانسمان تمیز و شستشو با آب گرم توصیه می شود. پس از هر بار مراجعه به توالت، فلاشینگ باید انجام شود. پانسمان های تمیز و خشک باید به طور منظم حداقل به مدت 5 روز یا تا زمانی که زخم خشک شود استفاده شود. حمام نشسته نیز در این مدت برای از بین بردن پوست مرده، تسکین درد و کاهش التهاب در ناحیه آسیب دیده مفید است.
معمولا به مدت 5 روز پس از جراحی آنتی بیوتیک تجویز می شود و پس از آن زخم معمولا اپیتلیال می شود. بروز عفونت سطحی در این دوره خطر باریک شدن زخم، گرانولوم و اسکار را افزایش می دهد. برای بهبود سریع، به حداقل رساندن جای زخم و جلوگیری از عفونت، به بیماران توصیه می شود حداقل 6-8 هفته پس از جراحی از رابطه جنسی خودداری کنند.
درمان عفونت بعد از لابیاپلاستی
از نظر علائم عفونت بعد از لابیاپلاستی باید احتیاط کرد. هر چه زودتر درمان شروع شود، بهبودی سریع تر است. پزشک شما درمان را با آنتی بیوتیک های مناسب و در صورت لزوم کرم ها آغاز می کند. اگر نمونه ای از ترشحات حاشیه زخم گرفته شود، برای کشت به آزمایشگاه فرستاده می شود. بسته به نتیجه کشت، آنتی بیوتیک های اختصاصی تری استفاده می شود.
عفونت های پیشرفته ممکن است منجر به آبسه بافت نرم شود. در صورت آبسه باید آبسه و التهاب را تخلیه کرد. درمان با دادن آنتی بیوتیک همراه با زهکشی برنامه ریزی شده است.
درمان عفونت هایی که ممکن است بعد از لابیاپلاستی ایجاد شود بدون از دست دادن زمان بسیار مهم است. زیرا عفونت عاملی است که بهبود بافت را مختل می کند. از بهبود بافتی که بر اساس عفونت ادامه می یابد، نمی توان نتایج مطلوب از نظر زیبایی و عملکرد را به دست آورد.
در طول عمل لابیاپلاستی، جراحان پلاستیک اغلب از بخیه های قابل حل در این محل استفاده می کنند که معمولا 3-4 هفته از بین می روند. اغلب این اسکار به خوبی با بافت لابیا مینور ترکیب می شود که به طور طبیعی دارای چروک ها و چین های متعدد است. ممکن است آنقدر پنهان باشد که متخصص زنان شما حتی متوجه آن نشود. پس از حل شدن بخیه ها، بافت اسکار قبل از اینکه بعد از چند ماه نرم شود، سفت می شود.
دو چیز رایجی که ممکن است در دوره نقاهت اولیه تجربه کنید، تورم و خارش است. به طور کلی، تورم پس از جراحی در 2-3 روز به اوج خود می رسد و سپس در هفته های بعد به تدریج کاهش می یابد. هنگامی که خارش ادامه دارد، مهم است که به جراح خود مراجعه کنید، زیرا می تواند نشانه عفونت قارچی یا باکتریایی یا خارش می تواند یک واکنش آلرژیک به یک دارو باشد. پس از یک هفته تورم، درد اولیه پس از جراحی و خارش باید به طور چشمگیری کاهش یابد.
عمل لابیاپلاستی خطر عفونت را افزایش نمی دهد، برعکس عفونت های رایج واژن را کاهش می دهد. یکی از بزرگ ترین مزیت ها این است که از تجمع کثیفی و میکروب ها بین لب های داخلی جلوگیری می کند.
تورم با کمپرس سرد کاهش می یابد، در حالی که خارش و ناراحتی را می توان با کمپرس خنک کننده درمان کرد. همیشه قبل از اعمال هر چیزی در ناحیه جراحی از پزشک خود سوال کنید و حتما ویزیت های بعدی را با جراح پلاستیک خود برای ارزیابی بهبودی خود انجام دهید.