یکی از مسائلی که خانم ها برای انجام لابیاپلاستی نگران آن هستند، بخیه های لابیاپلاستی می‌باشد. در صورتی که لابیاپلاستی با لیزر یا جراحی انجام شده باشد لازم است تا حتما محل جراحی شده توسط پزشک بخیه زده شود تا از ایجاد عفونت بعد از جراحی جلوگیری شود. در این مقاله قصد داریم به بررسی بخیه های ناشی از این جراحی بپردازیم. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید.
انواع بخیه های لابیاپلاستی
انواع مختلفی از بخیه ها در جراحی لابیاپلاستی مورد استفاده قرار می‌گیرند که هر کدام مزایا و ملاحظات خاص خود را دارند. در ادامه به بررسی هر کدام از این نوع بخیه ها خواهیم پرداخت.
بخیه های جذبی
بخیه های قابل جذب به گونه ای طراحی شده اند که در طول زمان جذب بدن شده و با جوش خوردن زخم ها بیفتند تا نیازی به برداشتن آن ها نباشد. جنس نخ این نوع از بخیه ها استریل بوده و درد کمتری برای افراد در پی خواهد داشت. بخیه های قابل جذب اغلب برای روش های لابیاپلاستی ترجیح داده می‌شوند، زیرا خطر عفونت را کاهش می‌دهند و ناراحتی مربوط به برداشتن بخیه را از بین می‌برند. بخیه جذبی انواع مختلفی دارد که یکی از انواع آن، نخ ساده جذبی می‌باشد که معمولا پس از گذشت 6 تا 12 روز پس از جراحی جذب بدن شده و درد و سوزش کمی برای بیمار به همراه دارد.
بخیه های غیر جذبی
این نوع از بخیه ها بر خلاف بخیه های قابل جذب نیاز به کشیده شدن دارند و به انواع مختلفی از نخ ها مانند نایلون، پلی پروپیلن، سیلک و پلی استر تقسیم بندی می‌شوند. معمولا بخیه های غیر جذبی از یک رشته نخ تشکیل شده اند که موجب می‌شود احتمال باز شدن دوخت و بخیه به حداقل برسد اما این احتمال وجود دارد که نخ های آن عفونت کنند یا به بافت های لابیا صدمه بزنند.
مدت زمان جوش خوردن بخیه های لابیاپلاستی
مدت زمان جوش خوردن بخیه ها در لابیاپلاستی بسته به نوع ماده بخیه مورد استفاده و تکنیک خاص مورد استفاده جراح متفاوت است. موارد مختلفی در در جوش خوردن بخیه ها تاثیر دارد که یکی از آن ها نحوه ی مراقبت کردن از بخیه ها می‌باشد به همین منظور فرد باید در دوران نقاهت خود از انجام کارهای سنگین که ممکن است منجر به باز شدن و آسیب رسیدن به بخیه ها شود خودداری کند. مدت زمان معمول برای جوش خوردن بخیه حدود پنج تا هفت روز است. با شروع ترمیم جای زخم بخیه ها خارش ایجاد می‌شود که بر اساس نوع نخ استفاده شده، افتادن بخیه ها یا کشیدن بعد از دو هفته انجام می‌شود. هر چه نخ ظریف تر باشد به زمان کمتری برای جذب نیاز دارد. به طور کلی می‌توان بیان کرد که مدت زمان جوش خوردن بخیه ها به رعایت مراقبت های پیش از جراحی و مراقبت های پس از لابیاپلاستی، وضعیت بافت واژن، وضعیت جسمانی و سن افراد بستگی دارد.
علت جوش نخوردن بخیه های واژن بعد از عمل لابیاپلاستی چیست؟
علت جوش نخوردن بخیه‌های واژن بعد از عمل لابیاپلاستی می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. در ادامه به برخی از این عوامل اشاره می‌کنیم:
عفونت
یکی از دلایل عدم بهبود بخیه ها پس از لابیاپلاستی عفونت است. عفونت‌ها می‌توانند پس از جراحی به دلیل ورود باکتری‌ها به محل برش ایجاد شوند که منجر به التهاب و تاخیر در بهبودی می‌شود. برای بیماران بسیار مهم است که دستورالعمل های مراقبت های بعد از عمل جراح خود را دنبال کنند تا خطر عفونت را به حداقل برسانند و در صورت مشکوک شدن به وجود عفونت، به پزشک خود مراجعه کنند.
کشش بیش از حد در محل برش
یکی دیگر از دلایل احتمالی برای جوش نخوردن بخیه، کشش بیش از حد در محل برش است. اگر لبه های پوست به درستی در یک راستا قرار نگیرند و با کشش مناسب بسته نشوند، می‌تواند منجر به افزایش فشار روی بخیه ها شود و روند بهبودی را با مشکل مواجه کند. جراحان باید به دقت فشار وارد شده بر روی پوست را در حین بسته شدن در نظر بگیرند تا از نتایج بهینه بهبودی اطمینان حاصل کنند.
عوامل فردی
علاوه بر موارد ذکر شده عوامل فردی بیمار مانند گردش خون ضعیف، سیگار کشیدن و برخی شرایط پزشکی می‌توانند در بهبود بخیه نقش داشته باشند. بیمارانی که نگرانی‌های زمینه‌ای سلامتی دارند باید این موارد را قبل از جراحی با جراح خود در میان بگذارند تا پزشک امکان ارزیابی مناسب و اصلاحات احتمالی را داشته باشد.
عدم رعایت بهداشت
مراقبت و بهداشت ناکافی پس از عمل نیز می‌تواند بر بهبود بخیه ها تأثیر بگذارد. ناتوانی در تمیز و خشک نگه داشتن محل برش یا عدم پیروی از دستورالعمل های مناسب مراقبت از زخم می‌تواند احتمال عوارض را افزایش داده و روند بهبودی را مختل کند. بیماران باید به توصیه های جراح خود برای مراقبت های بعد از عمل برای جوش خوردن بخیه عمل کنند.
واکنش آلرژیک
واکنش های آلرژیک به مواد بخیه نیز ممکن است مانع از بهبود مناسب زخم شود. ضروری است که بیماران جراح خود را از هرگونه آلرژی شناخته شده یا واکنش های نامطلوب قبلی به مواد مورد استفاده در روش های جراحی آگاه کنند تا از عوارض احتمالی جلوگیری شود.
مراقبت از بخیه ها بعد از لابیاپلاستی
زمان جوش خوردن بخیه ها به طرز بخیه زدن پزشک بستگی دارد. اگر پزشک اصولی بخیه ها را زده باشد در زمان کمتری بخیه ها جوش می‌خورند؛ پس مهارت و تجربه پزشک هم، مهم است. برای مراقبت از بخیه ها بعد از عمل لابیا از نشستن و یا خوابیدن روی آن ها جلوگیری کنید. جوش خوردن بخیه ها به بستگی به عوامل مختلفی از جمله بافت واژن، تغذیه، سن و وضعیت جسمی دارد. مراقبت های پس از لابیاپلاستی در نتیجه عمل مهم است. انجام موارد زیر در مراقبت از بخیه ها مهم است:
- پمادهای تجویز شده توسط پزشک برای سوزش و کاهش تورم را هر نیم ساعت استفاده کنید.
- از کمپرس یخ تا 48 ساعت بعد از جراحی برای ترمیم بخیه های لابیاپلاستی استفاده کنید.
- توصیه های پزشک را در روز های اول بعد از عمل لابیاپلاستی جدی بگیرید.
- در هفته اول بعد از عمل لابیاپلاستی رانندگی و پیاده روی نکنید.
- از رابطه جنسی تا دو ماه بعد از عمل خودداری کنید.
- محل عمل را بعد از شستشو، خشک نگه دارید.
- از فعالیت های سنگین ورزشی بپرهیزید.
- از توالت فرنگی استفاده کنید.
- از دویدن و پریدن بپرهیزید.
نکات مهم در مورد بخیه لابیاپلاستی
اگر بخیه های کشیدنی باز شدند به پزشک مراجعه کنید تا برای جوش خوردن بخیه پماد یا هر دارویی که لازم است را تجویز کند تا جای باز شده جوش بخورد. همچنین اگر خونریزی ایجاد شد امکان دارد پزشک ترمیم دوباره انجام دهد. اگر در هنگام شستشو به محل بخیه زده فشار وارد شود یا محل دچار کشیدگی شود امکان دارد بخیه ها دچار آسیب شود یا عفونت ایجاد شود. رعایت نکات گفته شده را بهتر است تا 40 روز بعد از کشیدن بخیه ادامه دهید. اگر در مرحله جوش خوردن بخیه موردی ایجاد نشود عمل بدون عوارضی را انجام داده اید. بعد از کشیدن بخیه ها از کرم های رفع اسکار جراحی برای ترمیم استفاده کنید.
